POMACI, TIŠINE  / Movemet of Silence

Inspiracija joj je literarna, intimistička, zahvaća unutarnje prostore, dojmove koji su se u stvaralačkom procesu kretali u pomacima, nepredvidivim prostorima tišina, nedoumica, upitnika. Ideja se razvijala ovim slijedom: akvarelne otiske vlastitog tijela posložiti u pravilna geometrijska polja te markirati njihovo kretanje rasterima praznog prostora; zatim varijacijama na istu temu dodati druge dvije teme, kolažne nadopise (biblijske citate) u trokutastoj formi i oštre obrubne ili dijagonalne intervencije – izrezane i ljepljene komadiće obojenog papira koji razvijaju vlastiti prostor i ritam;  dalje će se ideja ostvarivati bez nadopisa, ali su kolažirani dodaci naglašeniji, agresivniji, smjelije i oštrije zahvaćaju, dijele i režu središnji ekspresivni prostor slike.

​

Kanjska najprije akvarelnim otiscima koji se iskazuju kao amorfne mrlje, naznači svoju lirsku prirodu, potom strogim geometrijskim isječcima nastoji pomiriti dva stilska predloška: uravnotežiti suprotnosti, usuglasiti međuodnose svih silnica, izbalansirati dijalog između prozračnih razljeva i strogih hladnih rezova. Tamo gdje je lirsko, rasprostiru se boja i svjetlo, vibrantni pomaci i zračnost, neposrednost, toplina i mekoća. Tamo gdje je promišljeno, prevladava tamno, zgusnuto, oštro, odnos čiste mjere. Tim dualističkim pristupom, povezivanjem i prožimanjem neposrednog subjektivnog i strogog racionalnog očitovanja te snažnom potrebom za gradbom slike i ostavljanjem tragova, ona iznalazi nova viđenja I zanimljive mogućnosti kombiniranja. Treba istaknuti njen smisao za red i ravnovjesni poredak u kompozicijskim kadrovima.​

                                                                                                                                                                                                                                                                           Branka Arh

​